Zostając w temacie kształtowania charakteru i dziwnych połączeń takich jak śliwki i oczekiwanie, dziś poczułam się zainspirowana octem jabłkowym i tym co daje człowiekowi własnoręczne tworzenie dosłownie czegokolwiek. A daje dumę, czasem tylko tą prywatną, na małą skalę, niezauważalną dla innych, ale duma jest dumą i poziom docenienia małych rzeczy w życiu wznosi się wręcz na wyżyny naszych psychicznych możliwości. Kiedyś tego nie rozumiałam, nie mogłam pojąc jak zrobienie przykładowego słoiczka dżemu, który można kupić w sklepie za dwa pięćdziesiąt daje komuś tyle szczęści, że chce dzielić się tą radością z całym światem rozdając ten nieszczęsny dżem na prawo i lewo. Jakiś czas temu to się zmieniło, dojrzałam do tego i sama zapragnęłam rozpocząć poszukiwania i poczuć entuzjazm dzięki tworzeniu. Stało się, odnalazłam go i uważam, że to była jedna z najlepszych decyzji.
CZEŚĆ.
TU ALA.
